Herkes’im içimde koşum koşum koşmakta. Bir oturunuz yahu, bulduğunuz yere. Sular içeyim üstünüze. O sularla gidiniz, gidiniz… Sonra yine gelirsiniz, ama şimdi gidiniz, dedi. Herkes’im oturmadan kalkıp gidince, koşmaya başladı. Rüzgâra koştu önce, sonra yağmura, sonra kara, en sonra da bilemedi nereye koştuğunu. Rüzgâr ardından geliyordu, her yerinden sular akıyordu, avuçları ise buz gibi olmuştu.
Yorumlar