Cümleler de gezebilir...


Geçen gece rüyamda mavi yapraklı bir ağaç gördüm. Üstünde kırpan gözlerden meyveler vardı. Uzun kirpikli, kapaklı, yuvarlak gözler… Dün yine gördüm o ağacı…
Önümde çizilesi duran bir kağıda ilk işim göz çizmek olur.
İnsanları çizmeye gözlerinden başlarım.
İnsanları sevmeye gözlerinden başlarım.
İnsanları silmeye burunlarından başlarım. Oysa yanlış çizdiğim mutlaka elleri olmuştur.
Bütün şarkılar ellerden çalınır. Çünkü şarkılar dokunur.
Yağmur seni öpebilir miyim, diye bir cümle gezinip duruyor iki gündür içimde. Bazen olur böyle, sabahları uyandığınızda içinizde bir şarkının çalması gibi… Cümleler de gezebilir… 

Yağmur seni öpebilir miyim?
Hayır, boğulursun…

İçimde gezinen cümleleri bir yere not alırım. Bir gün lazım olur.
Bir gün lazım olur mu, diye düşünmeden attıklarım var, hiç lazım olmadılar.
Bir gün şiir yazar mıyım, diye düşündüm, lazım olur.
Yazdım.
Lazım oldu.
Şiir hiçbir kaybı onaramaz, diyen bir adam gördüm. (Octavio Paz)
Attım.

Yorumlar

Nostalgiaplatz dedi ki…
Bu çok güzel bir yazı ve ben bunu sevdim ^^
mesed hanım. dedi ki…
Güzel rüyalar güzel yazıları doğurur, anlıyoruz burdan.

sevgiyle...
Karōshi dedi ki…
Ben de gözlerinden başlıyorum insanları çizmeye. Üzerine düşünmemişim hiç. Bu yazıyla düşündüm. sağolun:)
MODA GEZGİNİ dedi ki…
çok güzel şiirin..ellerine düşüncene sağlık.gözler çok önemli.bakışlar çok önemli.anlatımına bayıldımm.blogun muhteşem.izlemeye aldım seni.sewgiler.
İrem Nas dedi ki…
Sümük, ben de sevmenizi sevdim.

la luna bir yer, belki güzel yazılar güzel rüyaları doğuruyordur.

Zuhitsu, gözlerden bir daha başlayacağım, başlayalım. Hadi bakalım.

Moda Gezgini, çok teşekkür ederim. Bakışlar, gözlerden önemli evet.
Elif Gizem dedi ki…
İşte ben de bugünlerde böyleyim. İçimde benimle birlikte nereye gitsem gelen cümlelerin izindeyim. Ya da onlar benim peşimde...