"Vicdan ile korkaklık aslında tümüyle aynı şeylerdir, vicdan firmanın ticari adıdır hepsi bu." (Oscar Wilde)
Bir vicdana bu kadar iç savaş fazla. Vicdan patlayabilir, hepimiz korkarız. Korkmak patlayabilir, hepimiz vicdanız.
Hüzün sadece şiirlere ve şarkılara yaraşır, o kadar. İtiraz eden olursa hüzünlenirim. Şık olmaz.
Hüzünlü beyanlarda bulunmayacağım. Öfke ayrı şey beklenir, öfke eklenir. Öfkelenmesi zor birinin yazdıklarını okuyordunuz. Bu öfkelenmesi zor birinin kolayca öfkelenmeyeceği anlamına gelmez. Bu anlamı olmayan bazı şeylerin birer "şey" olduğu gerçeğini değiştirmez. Bir şeyin sözünü ediyorsanız o şey mutlaka ki vardır. Şeylerden herkes sorumludur, bazıları şeylerle sorunludur. Şeyler kedi gibidir, sırnaşır. Sırnaştı...
"Kimse dokunamaz benim şeyime
Çünkü ben bir şeyim.
Her şey de bir şeydir ama
Ben başka bir şeyim.
Ben şeyim..."
Çünkü ben bir şeyim.
Her şey de bir şeydir ama
Ben başka bir şeyim.
Ben şeyim..."
(Can Yücel)
Bir öfke yüzünden, kendi elimden aldığım kalemler var… Ben öyle yaşarım oysa. Oysa böyle kalemlerle… Kalemlerle resim de yapılır. Resim yapmak güzel bir şeydir… Silginiz olmazsa, hatalı çizgiler çizme ihtimaliniz azalır.
“Neden sadece halinden ümit kesilsin sözcük barınaklarının?” (Samuel Beckett)
Kestim, benim ruh haletimin tartısız yerlerinden kendimden başka kimse sorumlu değildir.
O yüzden herkes sorumludur.
O yüzden herkes sorumludur.
Şey herkes,
Bu yüzden bu konuda tek kelime edilmemesini tercih ederim.
Şu yüzden zira öncesi sonrasından daha çok umurumda değildir.
Kim söylese ben…
Kim söylese ben…
Ben, yine benim için bir şeyim.
Yorumlar
çok sevdim... bu cümleler sana ait değil mi?