İlla ki egosunun çıkıntı yapan yerinin bedelini ödetecek bir dünya var, acıyorum ona, deyişinin üstüne; tevazu kılıç gibidir, demiştin. Artık ateşli silahlar var, demiştim.
Almancada pek âlâsından “falsche bescheidenheit” diye bir tabir bilirdik. “Sahte tevazu” anlamına gelirdi. Tevazu ve ego ilişkisi paradoksal bir şeydi. Nihayetinde iki kolu iki de bacağı vardı. Kollarını sallamadan da yürüyebilirdin ama işte her neyse, ben bugün bunu öğrendim. Acımadım, fena oldu.
Bir de “Falshe Bewegung” vardı. İzlemiş miydik?
En ilginç doğum günü hediyelerinin yılı şimdiki…
Örneğin bütün dekoratif Müjganlarda süs bebeği gibi taşınmaktan kelli bir gayesiz, bunun farkındasız, mutsuz kadınların temsili bir hava vardır. Newton beşiğine bakmak bana evimize otomatik çamaşır makinesi alındığında annemin ağlamasını anımsatır. Niye ağladığını anlamak için uzun uzun * dönmesine baktığım gibi * topların birbirine karışan iplerini çözmeye çalıştım. Sonra anlamaya çalışmaktan vazgeçip sadece baktım. Lisedeyken fizik dersim kötüydü. Lisedeki fizik öğretmenim amirim oldu. Newton beşiğini iş yerimdeki masama koymama ramak kaldı. Babamın içinde öldürdüğü şairi utanarak bana göstermesinin ardından Didem Madak öldü. Bir kolumda annem, bir kolumda babam sokaklarda yürüdüm. Kalabalık üstümüze yürüdü.
Brian Jones, Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Janis Joplin, Jim Morisson ve aynı kulübe Amy Winehouse… 27 tane çörek otu saydığım şu günlerde en sevdiğim şarkıları sessiz sessiz söylerdim. Güzel şarkıydın, güzel şiirdin...
Her şeyi birbirine eklemekten hiç vazgeçmeyelim.
Teşekkür ederim.
Yorumlar