Başka Bir Kendin

“Benim inancım herkesin mükemmel bir hafıza ile doğduğudur. Ancak kalemin ve kağıdın keşfine bağlı olarak 21 yaşından sonra ancak beşte birini kullanır oldular. Diğer beşte dördü ise kullanılmayan bir kas gibi uyuşukluğa kurban gitti.”  (Leslie Welch, The Memory Man /1907-1980)

...

“Galiba ben kendimi sevmiyorum.” 

 “Galiba ne be? Ya seviyorsundur, ya sevmiyorsundur. Ben birazcık hamileyim diyen kadın gördün mü?”

“Ne alakası var şimdi bununla?”

“Öyle bir şeyi ortaladın mı, harekete geçemiyorsun.”

“Sence insan kendini neden sevmez?”

“Belleği yüzünden.” 

“Her şeyi unutayım mı şimdi, bunu mu diyorsun. Her şeyi unutunca kendimi sevecek miyim?”

“Hıhı. Baktın olmuyor bırak git. Kendini sevemiyorsan kendini bırak git. Başka bir kendin sev. Sevecek başka bir kendin illa ki bulursun.” 

“Kolaydı öyle. Ben kendime bağımlı biriyim.”

“Kolay demedim ki.  İnsanın kendine bağlı olması iyi bir şeydir ama bağımlı olması epey masraflı olabilir. Kendine bağımlılığın için harcadıklarını biriktirseydin şimdiye denize sıfır, tripleks bir öz bilinç sahibi olabilirdin.” 

“Ne diyorsun sen be?”

“Kendine bağlılığına yatırım yap. Ayda bir çeyrek koy kenara. Altın altın çağını yaşıyor valla.”

“Gidiyorum ben, sıkıldım.”

“Başka bir kendine mi?”

“Hı hı. Sen ne yapacaksın?”

“Ben duracağım böyle. Kendime bağlılığımı göstereceğim.”

“Nasıl yapacaksın onu?”

“Saçımı başka renge boyasam diyorum, olur mu?”
...