Facebook hesabımı üç defa dondurdum. Sanal biralar, rakı sofraları, oyuncak ayı kucaklaşmaları sempatik olmaktan her daim uzak oldular benim için. Ama bütün kararsızlığıma rağmen facebookun cazibesine karşı koyamadım. Son bir geri dönüş yaptım ve bir grup kurdum. Grubum: Facebook'a karşıyım ama facebook hesabım var, diyenler...
Açıklamam: Bir de üstüne utanmadan grup kurmaya kalkarım, öyle muhalifim ki bunu da yaparım diyenler...Bkz: Muhalif Deniz Baykal ruhu
Bu konuda söyleyecek birşeylerim var. Bu adamın tavır ve tercihlerini her sol görüşlü insanın düşündüğü gibi onaylamasam da, kendime yakın buluyorum sanırım.
Deniz Baykal'ın bunca yıl tek başına iktidar olamaması hepimizin kanıksadığı bir durumdur. Sayın Baykal olur da tek başına iktidar olursa alışkanlıklarını sürdürmeye devam edecek, muhalefet parti ruhunu asla bırakmayacaktır. Facebook hesabı olup da facebooka karşı olan insanoğlu hep iktidar olmayı özleyen ama olsa dahi bundan memnuniyet duymayı asla başaramayacak Deniz Baykal gibidir. Asosyalliğe ve kendini internet sayfalarında deşifre etmemeye alışmıştır. Ama hoşuna da gider, merak da eder. İktidar sevilendir, sempatiktir. Facebook iktidarın, dolayısıyla çoğunluğun çılgınlığıdır. Muhalefetin içinde, her ne kadar aksini savunmaya alışkın da olsa, bir kez de karşıda duran değil karşısında durulan olma isteği vardır. Öyleyse facebook iktidar, facebookun karşısında duran facebooklu da muhalefettir. Ama naapsındır, ülkeyi iktidar yönetmektedir.
Facebook hesabımı yeniden kapatmamak için kendimi zor tutuyorum. Sayın Baykal'ın Sayın Erdoğan'ı sevmesi ne kadar mümkünse benim de facebook hesabımı açık tutmam o kadar mümkün. Ama muhalefet kalmak için iktidara ihtiyacım var. :)
Yorumlar