Saymak

Yeni huylarımız eski adetlerdir azizim.

Şimdi başladıysak sessizlikleri saymaya,

Yalnızlıkları da sayarız,

Mutsuzlukları da…

Ve biriktikçe geçmiş zaman

Çoğalır saymalar.

Kaç yağmur damlası sesini çıkarmadan

Düştü yere?

Deli miyiz, onu bile sayarız.

Say ki samanlıkta iğne acılar ararız,

Say ki çocukluklar kaybederiz kirli sularda,

Eski sokak köşelerinde kanarız.

Yollardaki çizgiler bitmeden, yüzündekileri saymaya başlama.

Sayma, diyorum.

Hiçbir şey değişmese, kendi değişir insanın.

Hadi her şey değişse, kendine kalacağın,

Umudunu kaybetme, umudun yorulur,

Dokunma kendine, gönlün kırılır.

Hem azizim,

Sanki yüzebiliriz şu suda ne dersin?

Hadi gel seninle mikado oynayalım.

Cem V. için...